Weranda literacka

Laurka dla babci i dziadziusia

   

Dzieciństwo. Dawno. Gdzie indziej.

Z babcią i dziadziusiem

Zaklętymi przez czas w czarno-białe fotografie.

 

Babcia-włosy zaczesane gładko

Splecione w warkocz zwinięty w koczek

Twarz prześwietlona pogodą ducha

Kojąca gderliwość

Mrówcza pracowitość

Której niezdarność dziecka

W niczym nie przeszkadza

Wiara, nadzieja, miłość na co dzień

Nie od święta

Wyprawy do stoku po wodę z białym dzbankiem

Kościelne śpiewy w ławce przy bocznych drzwiach

Żeby nie było duszno rozmodlonym płucom

Wygoda siedzenia na babci kolanach

Dłonie, którym palce dziecka

Pomagały przesuwać paciorki różańca

Wspólnie spędzany czas

Który szeptał liśćmi lub ćwierkał ptakami

Jesteś bardzo ważna, dziecinko

         

A dziadziuś?

Pan w jasnym garniturze i kapeluszu

Na inspekcji kąkoli, maków i chabrów oraz stonki

Których podobno lepiej żeby nie było

A przecież wyglądały tak ładnie!

         Patrzyła dziewczynka w zachwycie

Na kwiatowe desenie w zbożu 

Lub prążkowany czernią brąz 

Przyrodniej siostry biedronki

Co rozsmakowała się w liściach ziemniaka

Dziadziusiowi chyba też się podobały

Skoro do nich chodził z wnuczką na spacer

         Dziadziuś nie mówił wiele

Trzeba było uważnie słuchać go oczami

Wnuczka urosła i żałuje

Że później nie miała czasu

Wypytać go o to wszystko

Co miał do powiedzenia

         Dziadziuś Tajemnica

 

 

Hanna Moreń-Skowrońska, IX 2024 r.

Dołącz do dyskusji - napisz komentarz

Prosimy o zachowanie kultury wypowiedzi.
Obraźliwe komentarze są blokowane wraz z ich autorami.

  • Wanda Kumelska 22/01/2025, 14:31

    Jak zawsze pięknie napisane tak prawdziwie ze można przenieść na płótno i prezentować z okazji Świąt Babci i Dziadka.Pozdrawiam

  • Agnieszka Morawska 22/01/2025, 11:00

    Wiersz pisany duszą i sercem. Przywołuje wspomnienia, wywołuje wzruszenie. Gratuluję polotu literackiego i życzę, aby dotarł do jak największego grona odbiorców. Pozdrawiam serdecznie autorkę.