Alkohol a serce.

- Szybkie wchłanianie i działanie. Jednym ze składników, który przyspiesza wchłanianie

alkoholu do krwi, jest zawarty w nim dwutlenek węgla.  Alkohol zaczyna działać niemal

natychmiast po spożyciu, wchłaniając się już w przełyku. To powoduje szybkie wystąpienie

efektów, takich jak euforia, brak krytycyzmu i skłonność do ryzykownych zachowań –

wyjaśnia Tomasz Rosiak, kardiolog American Heart of Poland. Absorpcja alkoholu zależy

między innymi od tempa przesuwania się treści pokarmowej z żołądka do dwunastnicy i jelit

oraz od zawartości tłuszczu w spożywanym pożywieniu. Jelita są miejscem, gdzie najwięcej

alkoholu przenika do krwi, natomiast największe stężenie alkoholu występuje w ślinie,

moczu, krwi, żółci i płynie mózgowo-rdzeniowym. Maksymalne stężenie alkoholu we krwi

osiąga się zazwyczaj po około 1-1,5 godziny od momentu spożycia. Warto zauważyć, że

proces metabolizowania alkoholu przebiega wolniej niż jego wchłanianie.

- Alkohol wpływa na wydolność fizyczną organizmu - osłabia zdolności psychoruchowe, co

prowadzi do problemów z utrzymaniem równowagi i opóźnienia reakcji. Jest to szczególnie

niebezpieczne podczas aktywności fizycznej, takiej jak jazda na rowerze czy sporty wodne –

wyjaśnia kardiolog. Ponadto osłabia kurczliwość lewej komory serca, działa na rozkurcz

mięśni gładkich w ścianie naczyń krwionośnych. Skutkiem tego procesu jest poszerzenie

światła naczyń i spadek ciśnienia krwi, ponieważ rośnie ogólna objętość układu

krwionośnego przy stałej objętości krwi.

Alkohol działa jak diuretyk, co oznacza, że zwiększa produkcję moczu, prowadząc do

szybszej utraty płynów z organizmu, tym samym zwiększając ryzyko odwodnienia - co jest

szczególnie niekorzystne podczas wysiłku fizycznego. Odwodnienie może prowadzić do

zaburzeń elektrolitowych, wahań ciśnienia krwi i arytmii – wyjaśnia Tomasz Rosiak,

kardiolog American Heart of Poland. Najczęstszym skutkiem odwodnienia są bóle głowy i

migreny. Ponadto brak odpowiedniej ilości płynów w organizmie może prowadzić do uczucia

zmęczenia, osłabienia i ogólnego braku energii. Niedobór płynów może również negatywnie

wpływać na funkcje poznawcze, takie jak koncentracja, uwaga i pamięć. Alkohol wpływa na

gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu, a w efekcie na zaburzone wydzielanie przez

przysadkę mózgową hormonu wazopresyny. Wazopresyna jest odpowiedzialna za

wchłanianie wody do nerek. Niskie stężenie tego hormonu przyspiesza proces odwadniania

organizmu, a także wystąpienia nieprzyjemnych objawów.

- Alkohol zmniejsza syntezę glikogenu w wątrobie, co obniża poziom glukozy we krwi. W

trakcie wysiłku fizycznego brak odpowiedniego "paliwa" prowadzi do szybszego zmęczenia i

obniżonej efektywności treningu. Nadużycie alkoholu wpływa na procesy termoregulacyjne,

prowadząc do obniżenia temperatury ciała przez zwiększenie przepływu krwi na powierzchni

skóry – dodaje kardiolog.

- Alkohol spowalnia proces regeneracji mięśni i zmniejsza produkcję testosteronu.

Testosteron jest kluczowy dla wzrostu mięśni, budowy układu kostno-szkieletowego oraz

szybszego leczenia urazów i mikrouszkodzeń mięśni i kości. Spadek poziomu testosteronu

prowadzi do zaburzeń erekcji i obniżenia popędu płciowego – wymienia ekspert American

Heart of Poland.

Organizm metabolizuje alkohol w pierwszej kolejności, przez co tymczasowo zmniejszają się

jego zdolności do rozkładania tłuszczów, białek czy węglowodanów, sprzyjając ich

magazynowaniu.

Alkohol jest wysoce kaloryczny i często jego spożywaniu towarzyszą niezdrowe przekąski

oraz napoje zawierające dużo „pustych” kalorii. To prowadzi do wzrostu tkanki tłuszczowej i

niweczy wysiłki związane z utrzymaniem prawidłowej masy ciała – przypomina kardiolog.

Alkohol w znacznym stopniu przyczynia się do występowania takich chorób serca jak

kardiomiopatia rozstrzeniowa, nadciśnienie tętnicze, arytmie nadkomorowe (w tym migotanie

przedsionków), miażdżyca, choroba wieńcowa, niewydolność serca i zawał serca, a także

może pogarszać ogólny stan zdrowia układu krążenia. Przewlekłe spożywanie alkoholu

zmniejsza kurczliwość mięśnia sercowego, powodując jego toksyczne uszkodzenie, co może

prowadzić do ciężkich kardiomiopatii i arytmii. Wieloletnie, przewlekłe używanie alkoholu

może prowadzić do ciągłego wzrostu częstości akcji serca, wysokiego ciśnienia krwi,

osłabienia mięśnia sercowego i nieregularnego bicia serca. Toksyczny wpływ etanolu i jego

metabolitów może prowadzić do uszkodzenia komórek mięśnia sercowego, osłabiając jego

strukturę i zaburzając jego funkcjonowanie, co może prowadzić do rozwoju kardiomiopatii.

W naszej świadomości pokutują historyczne, nierzetelne badania sugerujące korzyści płynące

ze spożywania alkoholu, zwłaszcza czerwonego wina, w profilaktyce chorób sercowo-

naczyniowych. Obecne badania wskazują, że nawet spożycie poniżej dopuszczalnego progu

14 jednostek tygodniowo zwiększa ryzyko problemów sercowo-naczyniowych, nie

wspominając o istotnym wzroście ryzyka chorób nowotworowych. Jednostka alkoholu to 8

gramów (10 ml) czystego spirytusu - z „grubsza” tyle, co w 250 mililitrach piwa, małym (125

ml) kieliszku wina czy kieliszku wódki (25 ml) – oznajmia ekspert American Heart of Poland.

Pamiętaj, że spożywanie alkoholu może negatywnie wpłynąć na twoje serce! Nigdy nie łącz

alkoholu z żadnymi lekami. Dotyczy to nie tylko leków nasercowych, ale także

przeciwbólowych i antybiotyków. Alkohol w większości przypadków wchodzi z nimi w

interakcje, co może prowadzić do trudnych do przewidzenia skutków.

U pacjentów ze zdiagnozowaną kardiomiopatią alkoholową obserwuje się zwiększenie

rozmiarów jam komór serca i przedsionków oraz pogorszenie funkcji kurczliwej mięśnia

sercowego. Te zmiany prowadzą do obniżonej wydolności fizycznej, występowania

obrzęków, duszności i innych objawów związanych z niewydolnością serca. W przypadku

zaawansowanej kardiomiopatii alkoholowej konieczne staje się natychmiastowe zaprzestanie

spożywania alkoholu oraz długotrwałe leczenie farmakologiczne niewydolności serca. W

niektórych sytuacjach może być również niezbędne zastosowanie urządzeń wszczepialnych,

takich jak kardiowerter-defibrylator, w celu wspomagania pracy serca.