Zdrowie 50 plus
Choroba- zdrowie w tradycyjnej kulturze afrykańskiej Rozdział II
Wyjaśnienie choroby nie może ograniczać się tylko do samego mechanizmu patologicznego, ponieważ ona aktywuje procesy społeczne.
Należy podjąć odpowiednie działania:
1. Pierwsza terapeutyczna interwencja, do której ucieka się większość cierpiących odbywa się spontanicznie w ramach rodziny. Znajomość właściwości roślin leczniczych i domowych środków leczenia jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Kiedy ta wiedza jest niewystarczająca, satysfakcjonującą odpowiedź znaleźć może tylko w magii. By poznać niepojętą/religijną przyczynę cierpienia czy też wskazać tego, kto zesłał na niego chorobę, należy poszukać i uznać wiedzę osób zajmujących się leczeniem. Człowiek udaje się do miejscowego specjalisty, który zdiagnozuje przyczynę choroby. Może to być brak kontaktu ze zmarłymi przodkami, co przynosi chorobę i cierpienie; niewłaściwe traktowanie środowiska, niemoralne zachowania lub zaklęcie rzucone przez wroga. Takie zjawiska są uważane na wskroś za religijne lub duchowe i dlatego uzdrowienie musi być zjawiskiem całkowicie religijnym.
Bakterie, wirusy, infekcje odgrywają tutaj drugoplanową rolę w przyczynowości choroby. Tabletki, zastrzyki i operacje zdecydowanie są na drugim miejscu w procesie uzdrawiania. Mimo, że ludzie doskonale wiedzą, które choroby są leczone przez medycynę współczesną, np. żółtaczka czy choroby psychiczne, to większą skuteczność przypisuje się jednak medycynie ludowej. Podstawową przyczynę upatruje się w sferze sakralnej i tam należy szukać sposobów leczenia. Dlatego też musi to być ktoś, kto jest zarówno religijnym i społecznym ekspertem, który może wskazać przyczynę duchową zła i niepowodzenia jak i zastosować konieczne rytuały i leki by pokonać złe duchy.
Dla tradycyjnego Afrykańczyka, zdrowie to nie tylko prawidłowe funkcjonowanie organów ciała. Dobre zdrowie składa się z psychicznego, fizycznego, duchowego i emocjonalnego elementu stabilności (siebie, członków rodziny i społeczności). Takie zintegrowane spojrzenie na zdrowie wpisuje się w afrykański specyficzny pogląd na rzeczywistość. Dobre zdrowie dla Afrykańczyka nigdy nie jest sprawą subiektywną.
2. Jeżeli to jest choroba poważna to wymaga interpretacji, ponieważ jest wydarzeniem, które nie tylko zagraża życiu jednostki, ale jest ciosem w grupę społeczną. Pierwszym etapem choroby jest publiczne stwierdzenie faktu i przyjęcie postępowania ustalonego miejscowym zwyczajem. Chora osoba nie może przebywać w izolacji, aby nie doszło do zerwania podstawowych więzi religijnych i społecznych z potencjalnie katastrofalnymi skutkami.
Ważne decyzje odnośnie leczenia chorego członka społeczności powinny być podejmowane przez głowę rodu lub klanu. Dlatego tez uzdrawianie może mieć miejsce tylko we wspólnocie religijnej i społecznej. Przyczyny choroby muszą być rozwiązane przez relacje społeczne jednostki z jej krewnymi. Ma to ogromny wpływ na przywrócenie równowagi ciała i umysłu oraz psychiki chorych. Wspólnota rozumiana, jako rozszerzona rodzina pełni rolę paliatywną i relaksującą.
Warto przeczytać poprzedni Rozdział https://www.kobieta50plus.pl/pl/zdrowie-50-plus/choroba-zdrowie-w-tradycyjnej-kulturze-afrykanskiej
Ciąg dalszy artykuły "Choroba- zdrowie w tradycyjnej kulturze afrykańskiej" wkrótce.
Literatura zasadnicza
John S. Mbiti, Afrykańskie religie i filozofia, Warszawa 1980, s.209nn
Jacek Jan Pawlik, Zaradzić nieszczęściu., Olsztyn 2006.
Sylvia Osemwenkha, Disease aetiology in African traditional society in: Africa 55, no 4 (2000), p. 583-590.
Peter White, The concept of diseases and health care in African traditional religion in Ghana. HTS Theological Studies, 71(3) 2015, 01-07.
P.F. Omonzejele, African concepts of health, disease, and treatment: An ethical inquiry, Explore 4(2) 2008, 120-123.
W. Saayman, Concepts of Sickness and Health in Intercultural Communication in South Africa. Journal of the Study of Religion 5(2), s.31-46, http://www.jstor.org/stable/24763967
1. Pierwsza terapeutyczna interwencja, do której ucieka się większość cierpiących odbywa się spontanicznie w ramach rodziny. Znajomość właściwości roślin leczniczych i domowych środków leczenia jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Kiedy ta wiedza jest niewystarczająca, satysfakcjonującą odpowiedź znaleźć może tylko w magii. By poznać niepojętą/religijną przyczynę cierpienia czy też wskazać tego, kto zesłał na niego chorobę, należy poszukać i uznać wiedzę osób zajmujących się leczeniem. Człowiek udaje się do miejscowego specjalisty, który zdiagnozuje przyczynę choroby. Może to być brak kontaktu ze zmarłymi przodkami, co przynosi chorobę i cierpienie; niewłaściwe traktowanie środowiska, niemoralne zachowania lub zaklęcie rzucone przez wroga. Takie zjawiska są uważane na wskroś za religijne lub duchowe i dlatego uzdrowienie musi być zjawiskiem całkowicie religijnym.
Bakterie, wirusy, infekcje odgrywają tutaj drugoplanową rolę w przyczynowości choroby. Tabletki, zastrzyki i operacje zdecydowanie są na drugim miejscu w procesie uzdrawiania. Mimo, że ludzie doskonale wiedzą, które choroby są leczone przez medycynę współczesną, np. żółtaczka czy choroby psychiczne, to większą skuteczność przypisuje się jednak medycynie ludowej. Podstawową przyczynę upatruje się w sferze sakralnej i tam należy szukać sposobów leczenia. Dlatego też musi to być ktoś, kto jest zarówno religijnym i społecznym ekspertem, który może wskazać przyczynę duchową zła i niepowodzenia jak i zastosować konieczne rytuały i leki by pokonać złe duchy.
Dla tradycyjnego Afrykańczyka, zdrowie to nie tylko prawidłowe funkcjonowanie organów ciała. Dobre zdrowie składa się z psychicznego, fizycznego, duchowego i emocjonalnego elementu stabilności (siebie, członków rodziny i społeczności). Takie zintegrowane spojrzenie na zdrowie wpisuje się w afrykański specyficzny pogląd na rzeczywistość. Dobre zdrowie dla Afrykańczyka nigdy nie jest sprawą subiektywną.
2. Jeżeli to jest choroba poważna to wymaga interpretacji, ponieważ jest wydarzeniem, które nie tylko zagraża życiu jednostki, ale jest ciosem w grupę społeczną. Pierwszym etapem choroby jest publiczne stwierdzenie faktu i przyjęcie postępowania ustalonego miejscowym zwyczajem. Chora osoba nie może przebywać w izolacji, aby nie doszło do zerwania podstawowych więzi religijnych i społecznych z potencjalnie katastrofalnymi skutkami.
Ważne decyzje odnośnie leczenia chorego członka społeczności powinny być podejmowane przez głowę rodu lub klanu. Dlatego tez uzdrawianie może mieć miejsce tylko we wspólnocie religijnej i społecznej. Przyczyny choroby muszą być rozwiązane przez relacje społeczne jednostki z jej krewnymi. Ma to ogromny wpływ na przywrócenie równowagi ciała i umysłu oraz psychiki chorych. Wspólnota rozumiana, jako rozszerzona rodzina pełni rolę paliatywną i relaksującą.
Warto przeczytać poprzedni Rozdział https://www.kobieta50plus.pl/pl/zdrowie-50-plus/choroba-zdrowie-w-tradycyjnej-kulturze-afrykanskiej
Ciąg dalszy artykuły "Choroba- zdrowie w tradycyjnej kulturze afrykańskiej" wkrótce.
Literatura zasadnicza
John S. Mbiti, Afrykańskie religie i filozofia, Warszawa 1980, s.209nn
Jacek Jan Pawlik, Zaradzić nieszczęściu., Olsztyn 2006.
Sylvia Osemwenkha, Disease aetiology in African traditional society in: Africa 55, no 4 (2000), p. 583-590.
Peter White, The concept of diseases and health care in African traditional religion in Ghana. HTS Theological Studies, 71(3) 2015, 01-07.
P.F. Omonzejele, African concepts of health, disease, and treatment: An ethical inquiry, Explore 4(2) 2008, 120-123.
W. Saayman, Concepts of Sickness and Health in Intercultural Communication in South Africa. Journal of the Study of Religion 5(2), s.31-46, http://www.jstor.org/stable/24763967

Zdjęcie: Sangoma więcej informacji https://pl.wikipedia.org/wiki/Sangoma
Autor: MS, antropolog kulturowy, obszar zainteresowań: Afryka subsaharyjska (RPA).
Autor: MS, antropolog kulturowy, obszar zainteresowań: Afryka subsaharyjska (RPA).
Dołącz do dyskusji - napisz komentarz
Artykuł nie posiada jeszcze żadnych komentarzy.
Dodaj pierwszy komentarz i bądź motorem nowej dyskusji. Zachęcamy do tego.